Dag 14 van Visalia naar Modesto

Vandaag moesten we weer extra vroeg op. Om 7 uur in de bus. Onze groeps bestaat uit allemaal hele brave mensen wat er in resulteert dat iedereen al een kwartier van te voren klaar staat. De meiden, Saskia en Jeanine, zijn een keer te laat bij de bus geweest. Toevallig samen met de twee mannen. Dat hebben ze daarna wel uit hun hoofd gelaten;-) onze eerste stop was in Oakhurst. Hier konden we weer even boodschappen doen en plassen. Daarna door naar Yosemite park. Een heel ander park dan de vorige. Het is groot, groen met enorme granieten rotsen. Onze eerste stop was bij een punt waarbij we de vallei in zijn geheel konden zien liggen. Hier was het helaas heel druk waardoor we slechts heel even uit de bus konden omdat due illegaal geparkeerd stond. Even verderop konden we even El Capitain goed op de foto zette. Deze rots is een uitdaging voor klimmers. Het is een van de grootste uitdagingen. Het kost zo veel tijd om hem te beklimmen dat men halverwege tegen de rots moet overnachten.  Daarna nog een rit door het park waarna we konden uitstappen bij een restaurant en bij de watervallen. De watervallen waren helaas bijna opgedroogd. Om die in volle glorie te kunnen bewonderen moet je in het voorjaar zijn als de sneeuw smelt. Helaas hebben we ook deze keer geen beren gezien ( alhoewel, ik dacht er even een te zien in het bos maar aangezien niemand anders het heeft gezien, telt het niet). Bij onze picknickplek hebben we weer eekhoorntjes gezien en op de foto kunnen zetten. Om 1 uur vertrokken we weer en reden we nog een heel eind door het park. Rond drie een stop gemaakt bij een winkeltje met fruit en prullaria en een soort kinderboerderijtje. Hier heeft Jen haar hart weer kunnen ophalen want er was ook een poes. Vervolgens verder naar Modesto waar we overnachten. Op dit moment luisteren we naar een paar mooie Amerikaanse klassiekers zoals Ring of fire, Born to be wild en John Denver. Jen, jaloers als ze is op de liedjes die ik van Klaas krijg doorgestuurd, deed even of ze ook iets had ontvangen van Ben; Ne me Quitte pas. Ik geloofde echt even dat Ben was aangestoken door Klaas maar het bleek dat Jen die zelf had opgezet. Tranen met tuiten hebben we gelachen;-). Wat een lol hebben we met z'n tweeën.